Η δύναμη του Νου και οι Σκεπτομορφές

         Ο Λόγος ως σκέψη και ως ομιλία είναι τo δώρο της Ψυχής στους ανθρώπους . Οι δυνατότητες που μας παρέχει η χρήση του δώρου αυτού αλλά και η επίδρασή του στο περιβάλλον μας έχουν μέγιστη σημασία κι όμως μέχρι σήμερα ελάχιστα έχει κατανοηθεί .

       Σκέψη είναι η τακτοποίηση μιας ιδέας, είναι η μεταφορά μιας ιδέας από την μονάδα-πνεύμα στην πολλαπλότητα-ύλη. Με αλλά λόγια είναι η δυνατότητα του άνθρωπου να παίρνει την ιδέα και να την μεταφέρει στα πεδία αντίληψης του. Εφόσον η ιδέα είναι κάτι που συμβολίζεται με την μονάδα και χαρακτηρίζεται από απροσδιοριστία, για να την αντιληφθούμε χρειάζεται να την υποβάλουμε σε κάποιο είδος επεξεργασίας, μέσω της όποιας θα την μεταφέρουμε στο επίπεδο της πολλαπλότητας και θα της αποδώσουμε μορφή. Η μορφή αυτή ονομάζεται ελλείψη καλύτερου όρου , προς το παρόν , σκεπτομορφή.

Αυτή η δυνατότητα  της μορφοποίησης καθιστά τον άνθρωπο δημιουργό του εαυτού του ως προσωπικότητα αλλά και του περιβάλλοντός του , δηλαδή τους τρεις κόσμους της φαινόμενης εμφάνισης . Το δώρο του Λόγου φανερώνει την αλήθεια του όρου « Κατ’εικόνα και καθ’ομοίωση» αφού με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ο Πλανητικός Λόγος δημιουργεί τους κόσμους εντός των οποίων ζώμεν , κινούμεθα και εσμέν .

Η κατανόηση της θείας αυτής δυνατότητας και η ορθή της χρήση δεν έχει φτάσει στο επιθυμητό σημείο και προς το παρόν σαν ανθρωπότητα κάνουμε κατάχρηση αυτής διαστρέφοντας την αλήθεια.  Μελετώντας όμως τα κύρια σημεία της Λευκής Μαγείας ή της δόμησης εξυπηρετικών σκεπτομορφών (όροι συνώνυμοι εσωτερικά)  για την εξέλιξη της συνείδησης όλων των βασιλείων  θα μας δοθεί η δυνατότητα να επαναπροσεγγίσουμε την επιστήμη αυτή και γιατί όχι να την χρησιμοποιήσουμε ,την νέα αυτή εποχή του Υδροχόου και της 7ης Ακτίνος , για την δόμηση ενός νέου πολιτισμού .

Μας λέγεται ότι κάθε σκέψη , κάθε επιθυμία του ανθρώπου δομεί μία μορφή. Η μορφή αυτή είναι μία οντότητα πολύ χαμηλού συνειδησιακού επιπέδου , η οποία ανήκει στο ενελικτικό τόξο . Η ζωή και η δύναμη αυτής της οντότητας εξαρτάται από τη δύναμη της σκέψης που τη δημιούργησε. Οι δομικοί λίθοι των σκεπτομορφών είναι η νοητική , η αστρική και η αιθερική ύλη συν τη Ζωή . Σπάνια παίρνουν φυσική ύλη και συνεπώς φυσική μορφή αφού οι Λέξεις Δύναμης αφαιρέθηκαν από τη μνήμη της ανθρωπότητας την εποχή της Ατλάντειας φυλής λόγω της όχι και τόσο συνετής χρήσης των ανθρώπων τότε. Το ποσοστό της ύλης του κάθε πεδίου που θα εμπεριέχεται σε κάθε μορφή εξαρτάται από την αιτία που το δημιούργησε. Αυτό μας αναγκάζει να χωρίσουμε τις σκεπτομορφές σε δύο κύριες κατηγορίες. Τις μορφές επιθυμιών-σκέψεων και τις μορφές σκέψεων –επιθυμιών.

Όταν η επιθυμία είναι η αρχική αιτία θα έχουμε τη δημιουργία μιας μορφής επιθυμίας-σκέψης  η οποία θα έχει υψηλή συγκέντρωση αστρικής ύλης κάτω από μια συγκεκριμένη κραδασμικότητα έχοντας  ως πυρήνα μια νοητική υλη που ασχολείται με το πως θα ικανοποιηθεί αυτή η επιθυμία. Σε αυτή την περίπτωση, τον πρώτο ρόλο τον έχει η επιθυμία και τον δεύτερο ρόλο τον έχει η σκέψη. Έτσι δημιουργούμε μία σκεπτομορφή όπου όσο ανταποκρινόμαστε στην παρουσία της και δεν της αρνούμαστε τον διάλογο την τροφοδοτούμε με ψυχική ύλη και ενέργεια και την ενεργοποιούμε όλο και περισσότερο.

Όσο  περισσότερο αυτή ενεργοποιείται τόσο και πιο πολύ μας επηρεάζει ώστε να μην είναι δυνατόν να αντισταθούμε στην πίεση της.  Όλες αυτές οι επιθυμίες που σταδιακά γίνονται πάθη και μανίες, ουσιαστικά είναι υπερτροφικες σκεπτομορφές του παραπάνω είδους και οι οποίες αποτελούν ξεχωριστές , σχεδόν αιώνιες υπάρξεις . Ξεκινούν από μια επιθυμία η οποία συνεχώς τροφοδοτούμενη καταλήγει να γίνει μια αχαλίνωτη δύναμη, που δρα ανεξέλεγκτα πάνω μας και γύρω μας. Εύλογο είναι το ερώτημα. Μια υπερτροφική σκεπτομορφή  ποια σχέση έχει ή αναπτύσσει με άλλα άτομα???  Η απάντηση είναι ότι κατευθύνεται σε άλλα άτομα εφόσον έχει την μορφή ή την κραδασμικότητα αυτών των ατόμων.  Προσπίπτει επάνω τους , επιφέρει ένα αποτέλεσμα σε αυτά ανάλογο με την κατάσταση στην οποία βρίσκονται και ανάλογα βεβαίως με το δυναμικό της ιδίας της σκεπτομορφής και τέλος επιστρέφει.  Θα επιστρέφει πάντα και θα παραμένει γύρω από τον δημιουργό της μέσα στο αιθερικό του σώμα.  Επιστρέφει και μπαίνει μες από τα επτά ενεργειακά κέντρα-θύρες που διαθέτει το σώμα μας.  Λειτούργει μέσα μας με τόση αρνητικότητα όση έχει κατασκευαστεί, κι ακόμα πολλαπλασιασμένη.

Μία σκεπτομορφή στην πρώτη φάση της δημιουργίας  της έχει το μέγεθος μιας κεφαλής καρφίτσας. Η έξοδος της από το αιθερικό σώμα γίνεται από το κέντρο του μετώπου και ταχύτατα διογκώνεται  και παίρνει το μέγεθος του περιεχομένου της επιθυμίας.   Δηλαδή αποκτά το φυσικό μέγεθος του πυρήνα της επιθυμίας και πάντα τείνει να πραγματοποιήσει το σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε.

Η δεύτερη κατηγορία είναι αυτή των μορφών σκέψεων επιθυμιών . Εδώ η αρχική αιτία είναι η σκέψη η οποία ντύνεται με την απαραίτητη ποσότητα αστρικής ύλης ( την οποία εμείς  παρεπιπτόντως ονομάζουμε ενδιαφέρον) και υλοποιείται στο αιθερικό πεδίο χρησιμοποιώντας μέρος της αιθερικής μας ενέργειας. Αυτού του είδους οι σκεπτομορφές δομούνται από έλλογες και ψυχικά εμποτισμένες προσωπικότητες αφού δεν έχουν ως εφαλτήριο την ικανοποίηση των ατομικών , χωριστικών επιθυμιών αλλά την τακτοποίηση ομαδικών αναγκών και σχεδίων . Δηλαδή όταν ο νους του ανθρώπου δεν χρωματίζεται αλλά χρωματίζει  την επιθυμία τότε σημαίνει ότι η ψυχή κυβερνά και ο λευκός μάγος έχει λάβει την αρμόζουσα θέση. Οι μορφές σκέψεων-επιθυμιών δεν έχουν τόσο άμεσα αποτελέσματα όσο η προηγούμενη κατηγορία όμως η δύναμη τους είναι μεγαλύτερη και σταθερότερη .

Κάπου εδώ παρίσταται η ανάγκη να προσθέσουμε μια τρίτη κατηγορία , τις ομαδικές σκεπτομορφές ,οι οποίες προφανώς θα εμπεριέχουν και τις δύο προηγούμενες κατηγορίες αλλά σε μια σαφώς μεγαλύτερη κλίμακα . Μία σκεπτομορφή που βρίσκεται στο χώρο και πάντα κοντά στον δημιουργό της έχει την δυνατότητα  μέσω του φαινομένου του συντονισμού να συνενώνεται με παρόμοιες άλλες του ιδίου περιεχομένου που έχουν κατασκευάσει άλλοι άνθρωποι. Τότε έχουμε την δημιουργία μεγάλης μάζας σκεπτομορφών που άφορα έναν συγκεκριμένο χώρο.  Υπάρχουν μάζες συνενωμένων σκεπτομορφών που αφορούν μια ολόκληρη πόλη ή και ένα ολόκληρο έθνος. 

Αυτές οι μάζες εξασκούν μια πολλαπλάσια επίδραση στους ανθρώπους γενικά. Σκεπτομορφές βίας, εγκληματικότητας, σεξουαλικής κακοποίησης , οι οποίες αποτελούν συνένωση των ατομικών σκεπτομορφών που  δημιούργησαν άτομα σε ένα χώρο, αιωρούνται σαν νέφος πάνω απ' αυτούς τους ανθρώπους.  Εν συνεχεία επηρεάζουν τους αδύναμους, δηλαδή τις επιρρεπείς προσωπικότητες κι έρχονται και επιβάλλονται τυραννικά, υποχρεώνοντας τους να συντονιστούν με αυτές τις σκεπτομορφές δημιουργώντας καταστάσεις δουλείας σ’ ένα σύνολο ανθρώπων.  Αυτή είναι η δεύτερη φάση του κινδύνου που διατρέχει ο ευρύτερος χώρος από τους κατασκευαστές αρνητικών σκεπτομορφών . Υπάρχει και η τρίτη φάση όταν μαζευτεί πάνω από μια πόλη ή χώρα ένα τεράστιο τέτοιο νέφος από όμοιες τέτοιες σκεπτομορφές , τότε ασφαλώς θα κινηθεί το ενδιαφέρον κάποιας αρνητικής οντότητας που πιθανόν να κάνει κατάληψη αυτής της μάζας. Από εκείνη την στιγμή τα πράγματα γίνονται εξαιρετικά δύσκολα γι αυτή την περιοχή και κανείς συνηθισμένος άνθρωπος δεν μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά στην  αντιμετώπιση αυτού του νέφους.

Ύστερα από όλα αυτά  βλέπουμε ότι έχουμε ευθύνες για το καθετί που συμβαίνει γύρω μας, ευθύνες που ξεκινούν από την δημιουργία των προσωπικών σκεπτομορφών και ευθύνες οι όποιες προχωρούν στην αντιμετώπιση παρόμοιων σκεπτομορφών των άλλων ανθρώπων. Αν διατηρούμε μια θετική και συνειδητή παρουσία στο περιβάλλον μας, μπορούμε να έχουμε και ανάλογα αποτελέσματα. Εδώ υπεισέρχεται ο ρόλος των μαθητών του κόσμου που είναι επιφορτισμένοι με το έργο της δημιουργίας μιας σκεπτόσφαιρας που θα επηρεάσει το γένος των ανθρώπων οδηγώντας το σταθερά υπό την έμπνευση της Ιεραρχίας προς το πνευματικό βασίλειο . Αυτό το έργο κρύβει πολλές δυσκολίες όχι γιατί λείπει η έμπνευση αλλά γιατί οι λεπτοφυείς γοητείες των μαθητών εμποδίζουν την ομαδική συνεργασία και ανάπτυξη .  Αυτές δεν είναι τίποτα άλλο από σκεπτομορφές ( ατομικές και ομαδικές ) οι οποίες λόγω της ισχυρής νοητικότητας των μαθητών έχουν μεγάλη δύναμη.

Ίσως αξίζει να προβληματιστούμε από το γεγονός ότι οι νέοι άνθρωποι δεν έλκονται πια από τις εσωτερικές διδασκαλίες ή τουλάχιστον από τον τρόπο με τον οποίο έχουν αποδοθεί . Ποια είναι αυτή η σκεπτομορφή , την οποία εμείς έχουμε δομήσει ,που απωθεί αντί να έλκει ; Εμπεριέχει εσωτερικό δογματισμό ή μία απομόνωση από τους αδελφούς που πιθανόν να κατατάσσουμε σε χαμηλότερο συνειδησιακό επίπεδο ; Ύπάρχει πιθανότητα στην προσπάθεια μας να γειώσουμε τις ιδέες να χάνεται η απλότητα της αλήθειας στην πολυπλοκότητα της εξήγησης. 

Όπως και να έχει , απαιτείται μια υγιής στάση που μπορεί συν τω χρόνο να επιφέρει την  διάλυση οποιασδήποτε εμποδίζουσας σκεπτομορφής . Ο Χριστός  ζητούσε από τους μαθητές του να μην συντονίζονται «με τα άλαλα και κωφά πνεύματα» (όπως τα ονόμαζε) δηλαδή τις οποιεσδήποτε μορφές επιθυμιών-σκέψεων , λέγοντάς τους  «Γρηγορείτε και προσεύχεστε». Ουσιαστικά τους έθετε τα θεμέλια της εν εγρηγόρση συνειδητής παρουσίας και την προσπάθεια να κρατήσουν το νου σταθερά στο φως .  Κι αυτή είναι η στάση του ερευνητή της Αλήθειας ( το ζητούμενο δηλαδή από τον πιο ταπεινό ζηλωτή έως το Λόγο). Ανεξάρτητα με το που στεκόμαστε , η έρευνα είναι ο τρόπος με τον οποίο κινούμαστε προς τα εμπρός , όχι όμως για λογαριασμό μας αλλά για τους αδελφούς μας. Έρευνα εντός και εκτός μας . Έρευνα μακριά από τις γνώσεις μας που  περιορίζουν. Έρευνα έξω από τις πεποιθήσεις που φυλακίζουν την αλήθεια . Έρευνα πέρα από τα λόγια των Διδασκάλων που δεχόμαστε αβίαστα . Έρευνα για να ανοίξουμε το δικό μας δρόμο προς το μέγα κέντρο της απορρόφησης .Έρευνα για να κατακτήσουμε δια της βίας τη Βασιλεία των Ουρανών .  Έρευνα - και οι μαθητές γίνονται Διδάσκαλοι και οι Διδάσκαλοι μαθητές . Έτσι θα φτάσουμε κι εμείς να πούμε  « Εγώ είμαι η Οδός , η Αλήθεια και η Ζωή».